III Niedziela zwykła
(rok A)
Mt 4, 12-23
Medytacja na III Niedzielę zwykłą
Kafarnaum, które na początku publicznej działalności, stało się drugim domem Jezusa, leży nad Jeziorem Galilejskim w pobliżu ujścia Jordanu, na pograniczu ziem przynależących do dwóch pokoleń Zabulona i Neftalego. Okolicę tę zamieszkiwali nie tylko Żydzi, ale również poganie. Nieustanna migracja ludności, mieszanie się różnych wpływów kulturowych oraz obecność kultów pogańskich prowadziły do osłabienia życia religijnego, a nawet odchodzenia od wiary. Z tego właśnie powodu region ten nie cieszył się dobrą opinią i przez pobożnych mieszkańców Judei pogardliwie nazywany był „Galileą pogan”.
Okolica ta daleka była od religijnego i kulturowego centrum życia Izraela. W świetle powyższego Jezusowa przeprowadzka do Kafarnaum może zadziwiać – idzie na peryferie życia religijnego, do miejsca gdzie nie ma wiary, do pogardzanej ziemi pogan, gdzie panują ciemności i zepsucie. Ewangeliście zależy jednak na podkreśleniu, iż miejscem, gdzie ma początek działalności Jezusa, gdzie ma początek działalności Jezusa, gdzie zaczyna rozbrzmiewać Dobra Nowina, są właśnie zapomniane peryferie, a nie królewska Jerozolima. Zasugerował to już w relacji o narodzeniu Jezusa, gdzie pierwszymi witającymi Nowonarodzonego byli przybywający z daleka mędrcy, a nie król Herod i religijna elita stolicy. Jezus nie został posłany do sprawiedliwych, ale do grzeszników, nie do zdrowych, ale do chorych, nie do tych, którzy są bez zarzutu, ale do zaginionych owiec. Bóg nie boi się szukać człowieka na peryferiach jego życia, w miejscach dalekich i zapomnianych. W Mateuszowej geografii zbawienia Bóg nadchodzi z miejsc i kierunków, których się nie spodziewamy.
Medytację przygotował al. Piotr Jakóbek, pallotyn