Mt 13, 24-43

Medytacja na 16 niedzielę zwykłą roku A

Mt 13, 24-43


Przyjdź, Duchu Święty, Duchu Boga żywego.
Rozpal mnie miłością, napełnij Twą łaską,
abym był zdolny usłyszeć, co do mnie dzisiaj mówisz.
Daj mi otwarte serce i umysł,
prowadź tam, gdzie Ty sam chcesz.
Daj łaskę zgody na to, do czego zapraszasz.
Módl się we mnie, działaj we mnie.
Przyjdź, Duchu Święty.

W dzisiejszej Ewangelii, poprzez przypowieści, w trzech konkretnych obrazach Jezus skupia naszą uwagę na niebie, na królestwie Bożym, czyli na Nim samym. On jest niebem. On jest królestwem  Bożym. Cały czas chodzi o Niego, o relację z Nim, o przebywanie z Nim, o słuchanie Go, o rozmawianie z Nim, o bycie z Nim. Czy Twoje życie, modlitwa skupia się wokół osoby Jezusa? Myślisz o Nim? Przebywasz z Nim? Starasz się Go naśladować? Czy relacja z Jezusem naprawdę kształtuje Twoje życie? CAŁE życie?

Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka… (Mt 13,24). Jezus jest dobrym siewcą. Sieje dobre ziarno. Widział Bóg, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre (Rdz 1,31). Zło nie pochodzi od Boga, lecz od obdarzonego przez Boga miłością i wolnością, zbuntowanego anioła światłości, który z własnej woli stał się diabłem, siewcą zła. Bóg nie unicestwiając tego co stworzył, pozwala na istnienie grzechu – jako przykrą konsekwencję daru wolności. Nie pozostaje jednak obojętny na grzech. Bóg odradza grzech i zaprasza do dobra. Co więcej, wyciągając ręce na Krzyżu, od tego grzechu nas uwolnił – poprzez swoje cierpienie. Trzeba nam wchodzić w tą Bożą logikę – zło, słabość, grzech istnieje i boli, ale niech ta świadomość staje się „zachętą” do większej miłości, wybierania większego dobra, pełniejszego powierzenia się Bogu, który uwalnia i chroni przed grzechem.

Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy… (Mt 13,31). Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu… (Mt 13,33). Mało wystarczy. Bóg inwestuje w to co małe, proste, pokorne i słabe, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas (2 Kor 4,7b). Ostatni będą pierwszymi (Mt 20,16). Największy z was niech będzie waszym sługą (Mt 23,11). Niech was pociąga to, co pokorne (Rz 12,16b). Doceń te małe, ubogie środki – w swojej szarej codzienności, w swoich słabościach, w drugim człowieku, w niechcianych zdarzeniach, w przykrościach i ofiarach, jakie ponosisz. Małe i słabe rozrośnie się i okaże się mocne – mocą i świętością Boga. Moc bowiem w słabości się doskonali (2 Kor 12,9b). W Krzyżu miłości nauka…

Boże Ojcze, niech przyjdzie Twoje królestwo.
Jezu, zbaw mnie od złego.
Duchu Święty, napełnij mnie mocą z wysoka.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.


Medytację przygotował Bartłomiej Andrych SAC – alumn IV roku Wyższego Seminarium Duchownego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Ołtarzewie.