Medytacja na 2 niedzielę zwykłą roku B
J 1,35-42
Na początku modlitwy poproś o światło Ducha Świętego, aby otwierał twoje serce na słowo, które Pan kieruje dziś do ciebie.
Następnie przeczytaj uważnie fragment Ewangelii i wyobraź sobie scenę ewangeliczną.
Poproś też o łaskę zobaczenia na tej modlitwie prawdziwych twoich pragnień, poszukiwań, dążeń, a także o to, abyś potrafił swoją wiarą dzielić się z innymi ludźmi.
1) Jezus zadaje pytanie uczniom: Czego szukacie? Jest ono wieloznaczne; może oznaczać również: kogo szukacie? lub też: o co wam chodzi? Słowo Boże konfrontuje również nas z tymi pytaniami: Czego ja szukam? Czego pragnę? Czego chcę? O co mi w życiu tak naprawdę chodzi? Co jest dla mnie najważniejsze?
W moich poszukiwaniach może być obecny Pan. Podobnie w moich pragnieniach. Może chcieć coś mi powiedzieć, do czegoś mnie zaprosić, być może powołać do jakiejś szczególnej misji, zadania. Popatrz na swoje pragnienia.
2) Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy Chrystusa. Andrzej, gdy spotkał swojego brata, Szymona, opowiedział mu Kogo znalazł. Możliwe, że w tych słowach było wiele radości, entuzjazmu, zadowolenia. W końcu Mesjasz był kimś wyczekiwanym przez Izraelitów.
Andrzej dzieli się doświadczeniem spotkania z Jezusem. Nie pozostawia tego doświadczenia wyłącznie dla siebie. Idzie i opowiada swemu bratu.
Każdy z nas jest zaproszony do spotkania z Jezusem. Każdy z nas jest również zaproszony do tego, aby dzielić się Nim z innymi: w rodzinie, we wspólnocie, w szkole, w pracy, w środowisku, w którym żyje. Doświadczenia spotkania z Jezusem nie można pozostawić tylko dla siebie.
A czy we mnie jest entuzjazm wiary? Czy potrafię do mojej wiary i do Jezusa przyznać się w codzienności mojego życia?
Porozmawiaj z Panem, o tym wszystkim, co pozwolił ci odkryć na tej medytacji. Powierzaj Jemu swoje pragnienia, poszukiwania, odkrycia.
Medytację przygotował Szymon Pakuła SAC – alumn V roku Wyższego Seminarium Duchownego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Ołtarzewie.